Hans van Everdink 1955-2018

Hans van Everdink is 29 januari 2018 op 63-jarige leeftijd overleden. Hans is vrij kort na zijn overlijden thuis gevonden. De indruk is dat hij niet geleden heeft.

De familie heeft Hans inmiddels in kleine kring begraven. Het doet ze goed om te horen dat zoveel mensen om Hans hebben gegeven. Berend houdt contact met de familie.

 

 

De inhoud van de Whatsapp-groep APPIH:

30-01-18, 18:05 – Miriam Leising: Jeetje.  Daar ben ik stil van.

30-01-18, 18:07 – Cindy V: Ja. Ik ook.

30-01-18, 18:08 – Jan Willem Omlo: Pff

30-01-18, 18:08 – Jan Willem Omlo: Dank voor het doorgeven Kees

30-01-18, 18:08 – Ilja van der Velde: Oef

30-01-18, 18:09 – Eltjo Voorhoeve: Au

30-01-18, 18:19 – Bas Grondhuis: Bah

30-01-18, 18:24 – Marleen Nagel: Verdrietig.

30-01-18, 18:42 – Teijo Doornkamp: Inderdaad verdrietig nieuws. Ik heb nog met hem in 1 team gespeeld. Ook zijn toenmalige maat Jannes is al overleden…

30-01-18, 18:43 – warner pel: Heel verdrietig nieuws. Een bepaald markante persoonlijkheid …

30-01-18, 18:44 – Marleen Nagel: http://opleid.info/het-de-grote-van-e-interview.html

30-01-18, 18:45 – Jelle: Slecht nieuws. Het is niet anders. Iemand al een idee over de uitvaart?

30-01-18, 18:46 – Yuri de Ruiter: Ach wat vervelend. Ik weet dat ik hem jaren terug nog geholpen heb met verhuizen. Op zich leuke herrinering: allemaal vuilniszakken als “verhuisdozen” behalve wat bridge boeken. Die zaten wel in een doos

30-01-18, 19:02 – Hubert Bogerd:

30-01-18, 19:14 – Han Touw:  , mijn eerste APIH maat…

30-01-18, 19:14 – Geert-Jan Gritter: Geen wilde plannen meer….

30-01-18, 19:15 – Bas Grondhuis: Ik heb bridgen geleerd van het illustere duo van E en Hondehok

30-01-18, 19:16 – Petra: heeft niet iederéén een keertje van van e gehoord: je hebt echt talent voor het bridgen!

30-01-18, 19:16 – Petra: wat leuke herinneringen

30-01-18, 19:20 – Elto Voorhieve: Toen ik als 15 jarig jongetje fietser was, bood Hans me aan dat ik wel bier mocht tappen bij de afterparty in huize Maas. Helaas vonden mijn ouders dit een minder goed idee

30-01-18, 19:35 – warner pel: Hans was ook mijn eerste bridgeleraar. En daar ben ik vast niet de enige in …

30-01-18, 20:08 – Charlotte Pavillon: Ach ZU. Verdrietig. Maar ook dankbaar. Hij heeft Marten en mij net als vele anderen naar APIH geleid. En al het moois wat daaruit volgde…

30-01-18, 20:08 – Sjaak Kempe: Hans was lang één van apihs boegbeelden. Één van de bekendste leden buiten de club. Één van de leden van het eerste uur. Betrokken bij de beginjaren van de Cafedrive. Hij heeft beginnerscursussen en vervolgcursussen gegeven. Hij zal vele honderden clubavonden bezocht hebben, ook toen er maar 7 paren waren of 5 man en één paardenkop. Hij heeft in heel veel externe viertallen gezeten, meestal om en nabij hoofdklasseniveau al placht hij zelf wel eens te zeggen dat hij zijn gebruikelijke eerste divisie niveau gehaald had. In de tijd dat er nog geen appgroepjes waren maar wel stencilmachine veelschrijver en allergrootste fan van ons clubblad, Proefnummer. Met soms zeer lezenswaardige verhalen en soms overloos gewauwel. Een even grillig als oorspronkelijke man. Even onbegrensd mogelijk als onmogelijk. Een man met heel veel verhalen en anekdotes en een grote liefde voor bridge en voor Apih. Hans, al was je soms ook compleet onmogelijk, we gaan je toch echt missen.

30-01-18, 20:10 – Charlotte Pavillon: Wat mooi gezegd Sjaak.

30-01-18, 20:12 – Esther:

30-01-18, 21:09 – Liesbeth Eeken: Sjaak, een hele mooie beschrijving!

We gaan hem zeker missen. Zolang Apih blijft bestaan, zal hij bij ons blijven.

30-01-18, 21:20 – Jacob Broekema: RIP Hans

30-01-18, 21:41 – Paddy: hij was een echte apihaan en heeft zelfs nog bij mij in huis gewoond. vriendelijke vent! hij liep natuurlijk ook al jaren met pijntjes hoop dat hij nu pijn vrij is en dat hij vredig en zag mag rusten we gaan hem missen

30-01-18, 21:50 – Anne: Mooi gezegt sjaak

30-01-18, 23:26 – Ilja van der Velde: Hans is de enige Groninger die op vertoon van zijn stadjerspas de Duits – Tsjechische mocht passeren in 2000 (of ergens rond die tijd)

31-01-18, 07:08 – Sjaak Kempe: Al schudde de mooie blondine die het vodje controleerde wel een hele tijd heel streng nee.

31-01-18, 07:27 – Ilja van der Velde: Nikita noemde we haar…..
31-01-18, 13:22 – Teijo Doornkamp: We gaan op de website een in memoriam inrichten. Duik even in je fotocollectie en stuur me een paar mooie foto’s van Hans als je die hebt. En wie een mooi stukje tekst met wat herinneringen wil schrijven mag me dat ook sturen, dan zorg ik dat het geplaatst wordt.

31-01-18, 17:14 – Sjaak Kempe: Verder Hans nieuws (via Berend) de familie wil in besloten kring afscheid nemen dus er komt vermoedelijk geen uitnodiging voor een begrafenis. Verder is Hans kort na zijn overlijden thuis gevonden. De indruk bestaat dat hij niet heeft geleden.

31-01-18, 17:16 – ‪Hubert Bogerd: Misschien een drive organiseren ter nagedachtenis?

31-01-18, 17:17 – ‪Jelle: zijn nooit uitgevoerde idee de bikersdrive?

31-01-18, 17:17 – ‪‪Hubert Bogerd: Zoiets idd

31-01-18, 17:20 – Bas Grondhuis: Volgens mij was de bikersdrive als enige nu net geen idee van van E…

31-01-18, 17:21 – Bas Grondhuis: Maar “de het grote open van E” lijkt me een mooi idee

31-01-18, 17:21 – Cindy V: De elfstedendrive wel toch?
31-01-18, 17:22 – ‪Jelle: die was wel georganiseerd….maar in de uitvoering ging niet alles helemaal goed

31-01-18, 17:22 – ‪Jelle: ik wist het ook niet zeker

31-01-18, 17:44 – Esther: Maar nog over een afscheid van Hans, op zijn facebookpagina heeft hij, nav een voorspelling van een waarzegster op Rotatongua oid, dat hij een bescheiden feest in Atlantis op prijs zou stellen, met daarbij als muziek zijn voorkeurslijst die ook op facebook staat. Ik zal trachten dit in de apih groep op fb te zetten

01-02-18, 18:40 – Sjaak Kempe: Van een zus van Hans heb ik via Carla een adres dus we kunnen een kaartje sturen.
01-02-18, 18:42 – ‪Hubert Bogerd:
01-02-18, 18:49 – ‪Anne:
01-02-18, 18:50 – ‪Yuri de Ruiter: Misschien kunnen we een boeket alsnog neerleggen of zo

01-02-18, 19:06 – Jan Willem Omlo: Het interview dat Marleen deelde is dan denk ik ook wel een openbaring voor de familie

01-02-18, 19:19 – Sjaak Kempe: Teijo gaat het binnenkort op de site zetten.

01-02-18, 19:26 – Teijo Doornkamp: Staat er al sinds gisteren op.

01-02-18, 19:27 – Jan Willem Omlo: Top

01-02-18, 21:51 – Esther: Maar wij kunnen wel zelf een herdenking/afscheid oid organiseren. Ik heb er wel behoefte aan en wil wel wat doen in Atlantis bijvoorbeeld. Meer mensen die mee willen denken?

01-02-18, 22:12 – Liesbeth Eeken: Goed idee! Ik wil wel mee denken.

01-02-18, 22:25 – Anne: Ik vind het ook een goed idee al zal ik wss helaas er niet bij kunnen zijn
01-02-18, 23:45 – Sjaak Kempe: Ik vind dat we die drive ook moeten doen, ik krijg er positieve reacties op. Dus ik zeg combinatie maken, Atlantis met een andere locatie, bridge plus rommelig soort herdenking cq feestje. Of zoiets. Ik wil ook meedoen met bedenken/organiseren.

01-02-18, 23:55 – ‪Marleen Nagel: Zeker doen!

02-02-18, 00:07 – ‪Hubert Bogerd: Ik ben ook voor!

02-02-18, 00:09 – Jacob Broekema: Drive met Atlantis en De Holm als locaties?

02-02-18, 00:13 – ‪‪Hubert Bogerd: Ik zou het splitsen. Een avond Atlantis en een dag kaarten in een bizarre ZU-vorm

02-02-18, 03:07 – ‪Jelle: systeem “alles echt” verplicht…. eventueel mag je ook culbertson spelen

02-02-18, 08:23 – ‪Charlotte Pavillon: Goed idee! Zoals Sjaak zegt, kaarten in combi met rommelig feestje in Atlantis. Met zijn favoriete nummers. Is dat boekwerk van vE voor pasgevorderden of hoe hij de net niet beginner noemde ook ergens digitaal bewaard? Zelf vond ik bij de verhuizing nog een kopie.

02-02-18, 08:25 – Teijo Doornkamp: Als je die kopie even kunt missen dan maak ik een scan voor op de site…

02-02-18, 08:26 – ‪‪Charlotte Pavillon: Ik ga er naar op zoek! Ik hoop haar snel terug te vinden

02-02-18, 08:57 – ‪Esther: Als ontvangst een kopje thee met een vingerhoedje rum, want dat was voor Hans het summum

02-02-18, 09:49 – ‪Sipke: Ik heb nog iets digitaal als lichtgevorderden cursus van apih, is dat het bedoelde document?

02-02-18, 09:49 – ‪Sipke: Is niet slecht qua opzet mi

02-02-18, 10:34 – ‪Anne: Vederlicht gevorderden was het volgens mij

02-02-18, 10:34 – Miriam Leising: Klopt

02-02-18, 11:28 – Miriam Leising: Kan dan ook het forum teruggezet worden, daar is ook veel materiaal voor de website te vinden.

02-02-18, 11:38 – ‪‪Charlotte Pavillon: Ja dat was! Vederlichtgevorderde. Haha. Idd een prima stuk. Verder ben ik ook niet gekomen.

02-02-18, 11:39 – Teijo Doornkamp: Kun je dat sturen sipke?

 

Sjaak Kempe

Hans was lange tijd één van APIHs boegbeelden. Niet alleen wereldberoemd binnen APIH, ook één van de bekendste APIHanen daarbuiten. Hij was één van de leden van het eerste uur, één van de vormgevers en organisatoren van de APIH Cafédrive uit de beginjaren. Hij heeft vele jaren beginnerscursussen en vervolgcursussen gegeven, op APIH van nu lopen nog heel wat mensen rond die het ooit van Hans hebben geleerd.

Hij zal vele honderden clubavonden bezocht hebben, ook toen er maar 7 paren waren of 5 man en één paardenkop. Hij heeft in heel veel viertallen APIH vertegenwoordigd, meestal om en nabij Hoofdklasseniveau, al placht hij zelf wel eens te zeggen dat hij vandaag opnieuw zijn gebruikelijke Eerstedivisieniveau gehaald had.

In de tijd dat er nog geen appgroepjes waren maar wel stencilmachines, was hij veelschrijver en allergrootste pleitbezorger van ons clubblad Proefnummer. Iedereen die ze ooit las, denkt nog wel eens terug aan Wagenaars bakstenen, bijvoorbeeld op een moment dat de maat losbarst. De doktersvragen, een gezondheidsonderzoek naar partnerships zijn ook beroemd. Hij wisselde smeuiige wedstrijdverslagen af met oeverloos gewauwel en klinkklare onzin als dat de 8 vaker een singleton zou zijn dan enig andere kaart. En ik hoor nog regelmatig referenties naar de keiharde chucktelling langskomen.

Een even grillig als oorspronkelijke man. Even onbegrensd mogelijk als onmogelijk. Iemand met af en toe geweldige ideeën, maar iemand die geen compromissen kon sluiten om ze uitvoerbaar te maken. Ook een man met humor, een man met verhalen en anekdotes, en een man met een onverzadigbare interesse in wie het met wie deed of nu even niet meer.

Hans, je had een grote liefde voor bridge en voor APIH. Al was je behalve gezellig en goed gezelschap soms ook compleet onmogelijk, we gaan je missen.

Louis Wagener

Gecondoleerd met het overlijden van Hans. Als ik aan hem denk, denk ik aan de toekomst van APIH, daar had Hans oog voor.

Mede namens Anneke,
Louis

Foppe Hemminga

Ik heb Hans veel van dichtbij meegemaakt en vaak op moeilijke momenten. Zich bewust van zijn eigen ziekte en vergankelijkheid was hij een steun voor anderen die een verlies moesten dragen, zoals bij Annemiek, de dochter van Nanny, Piter Alberda en daarna Nanny Falke zelf. Verder was Hans een opmerkelijke persoonlijkheid en een opmerkelijk organisator. Alhoewel hij enig talent had voor het spelletje zullen we hem als speler sneller vergeten.

Maarten van Andel

Ik zal nooit vergeten dat Hans tijdens onze eerste (?) keer bij APIH (1980) de hele avond hoofdschuddend achter Berend en mij zat (wij wisten bijv. niet wat reverse bieden was) en na talloze Rabbit-achtige bloopers tweede bleken te zijn! Ik vond hem wel een heel apart figuur, zo iemand had ik nog nooit gezien. Maar op de een of andere manier fascineerde hij mij.

Pia’s moeder, die Hans op een gegeven moment al diverse malen aan de telefoon had gehad, was stomverbaasd toen ze hem vervolgens voor het eerst zag: “Ik heb nog nooit iemand ontmoet bij wie zijn beschaafde stem en verzorgd taalgebruik zo totaal niet passen bij zijn uiterlijk.” Treffender kan je de contrastrijke VanE niet samenvatten!

Hans was altijd bezig met relaties tussen alles en iedereen. Misschien soms op het morbide af, maar dat kwam denk ik omdat hij relaties in zijn eigen leven belangrijk vond en gaandeweg ook miste. Hij had wel oprechte aandacht voor mijn zielenroerselen, en heeft me een paar echte laterale omdenkers meegegeven. Ik vind het heel jammer dat ik Hans nooit meer zal meemaken, en nooit meer met hem kan kletsen, lachen, kaarten, filosoferen, of gewoon een beetje belachelijk doen…

Han Wienbelt: eulogie voor ZU

Beste Hans,

Het woord “eulogie” stamt uit het Grieks en daarmee val ik meteen goed met de deur in huis. Jij was namelijk een gymnasiast en heel belezen. Als wij bij elkaar waren en een quiz van Lucas deden, dan wist jij altijd antwoorden die zelfs Ad of Hauke niet wisten.

Als één van de 2 overgebleven leden van de eerste ACDC spreek ik namens Hans Voerknecht je nog één keer toe. Ook jij verdient je eigen speciale Proefnummer, jammer dat je er zelf niet meer om kunt grinniken.

Eulogie betekent “goed spreken van een ander” en dat verdien jij volop. Misschien was je je er niet ten volle van bewust of zeiden wij het te weinig tegen je, maar wij keken tegen jou op. Toen wij in Groningen aankwamen als broekies, was jij al ervaren, had al veel gedaan en was de animator van onze bridgeclub A.P.I.H. Je was aanwezig, organiseerde, betrok mensen erbij en was de redder van onze club. APIH was weer eens ten dode opgeschreven en jij overlegde met bc Groningen over een fusie. Na een ongelukkig voorval, wat de geschiedenis is ingegaan als het “chocolade-incident”, zijn we maar alleen doorgegaan.

Daarmee kwam een ander sterk punt van jou naar voren: opgewekt, welgemoed en optimistisch toog je tewerk om nieuwe leden te vinden. Je organiseerde beginnerscursussen en ronselde leden op de introductie van de KEI. Daar was je maar wat trots op en je roemde jezelf diverse wereldkampioenen te hebben ingewijd in het edele bridgespel.

Kleurrijk figuur omgeven met vele anekdotes, dat zeker. Teveel om op te noemen, dat moet straks maar bij de plak cake. We zullen het hier niet hebben over het omkopen van de A-brugwachter en ik zal de laatste zijn die het woord neuken uitspreekt tijdens een begrafenis.

Ik zie de familie wat ongemakkelijk schuiven op de stoelen en ik ga afronden. Wij zijn hier uiteraard niet met lege handen gekomen, lieve Hans:

Als eerste geven we jou je geëigende kledij mee op je nieuwe reis. Ik toon het eerste APIHcafédrive-shirt, helaas niet helemaal je maat, maar dan komen de kenmerkende gaten er sneller in. Verder vonden wij nog een oude broek met klokkenspel en wat frisse sandalen, voor zomer en winter.

Tot slot, hierbij een laatste handje. Ik zie dat De Kale Panter en Wiebe al een tafel voor je hebben klaargezet, natuurlijk nummer 8. Je was soms gefrustreerd dat wij het opgaven na 32 biedronden om een hand helemaal op te vragen. Jij was goed in systemen en had je eigen conventie, Everzool.

Zoals je weet dobbelt God niet, maar hij beheerst wel alle conventies en speelt daarom graag de volgende hand met je. We geven je mee een gebroken 9-kaart met zij-entree en je zult zien dat je nieuwe Maat die helemaal opvraagt voor een mooi contract.

Het ga je goed, lieve Hans!

Geeske Verkaik

Ook al zag ik Hans niet vaak; het is toch raar dat hij er niet meer is.
Al met al heeft hij het nog lang volgehouden. Het idee van die open drive vind ik wel mooi. Het eerste wat er bij me opkwam was: als het maar geen ordinair zuipfestijn wordt!
( dat zei hij bij het organiseren van het eerste verkleed viertallentoernooi )

Bart Meerdink

Hans had op geen enkele manier iets met het Bruto Nationaal Product van doen, en met overtuiging. Het niet-studeren deel van het studentenleven had voor hem eeuwig mogen duren vermoed ik, maar zo ging het natuurlijk niet. Het is vele jaren geleden dat ik Hans heb gezien, wegens slapend buiten-buiten lid van APIH/APHIbuiten, maar ik ben één van zijn bridgepartners geweest. Van lang na die tijd vond ik nog het 18 pagina’s lange ‘Het (de) grote van E.-interview’. Leuk om nog eens terug te lezen!

 

Zaterdag 3 maart,de avond na het EGBC-toernooi, is Hans herdacht. Dit hebben we gedaan in Hooghoudt Atlantis.

Het was geen strak georganiseerd gebeuren, maar vooral een hopelijk gezellige samenscholing van veel personen, zoals Hans het zelf zou hebben gewild. Sjaak en Esther stonden in aanwezigheid van de broers en zusters van Hans stil bij de betekenis van Hans voor bridgend Groningen en APIH. De ‘playlist van Hans’ zoals gevonden op z’n Facebookpagina, is de hele avond gedraaid.

 

Het (De) grote van E. interview – ca. 1990

Het stond al langer op het programma, zo schijnt het, het interviewen van De Bolle, Zijne Uitpuilendheid, Zijne deëfficiëntiecoëfficiëntje, kortom van E. Maar vooral ook de main­stay, de quantité innégligeable van APIH durchaus, en de briljantste chroniqueur van ons aller Proefnummer. Wie kent ze niet: de onvergetelijke interviews met Klaver A. Boer en Oud-Wagenaar ‘we sûpe troch’?

Waarom dan nu pas, dit interview? Beduchtheid voor de onbena­derbaarheid van de om zijn krasse uitspraken bekend staande kibitzer? Dat kan het niet zijn, want zo lang het niet gaat om de foutloze toepassing van het ‘Everzool-complex’ is de thans geïnterviewde de beminnelijkheid zelve. Wat dan?

Nadere navraag leerde ons, dat het probleem schuilt in het volgende: Vorige kandidaten bleken zich reeds verslikt te hebben in de vraag of ‘het grote van E.-interview’ een groot interview met van E. moest worden, dan wel dat het moest gaan om een interview met de grote van E. Het consulteren van een taalkundige bracht uitkomst. Wanneer het om een interview met ‘de grote van E.’ zou gaan, dan zou het interview ‘Het de grote van E.-interview’ of eventueel ‘het grote de grote van E.-interview’. Zo groots zijn wij echter niet. We houden het op een de tussen haakjes.

Wanneer wij de Bolle op een druilerige decemberdag bij de NS-stationswinkel op Hoog Catharijne ontmoeten, is er iets bijzonders met hem aan de hand: van E. heeft werk. En dat werk heeft hij op een typische van E.-manier gekregen. Niet door een sollicitatiebrief te schrijven, keurig in het nette pak te solliciteren etc., nee. In de woorden van van E.: “Waarschijnlijk heeft Eddy Maas, die mij nog ‘ns belooft had, me aan werk te helpen, gewonnen met een potje pokeren van m’n huidige baas. Ik betwijfel trouwens, of die de sociale lasten voldoet. We krijgen het geld cash in handen.”

De setting voor het interview is als volgt. We hebben van E. uitgenodigd te komen eten in restaurant “Elckerlyk” in de schaduw van de Utrechtse Dom. Daar heeft de Verrukkelijke een microfoon opgehangen, die verbonden is met een cassetteapparaat, zodat wij onder het prikken van een vorkje kunnen proberen van E. wat saillante uitspraken te ontlokken.

De binnenkomer luidt:’Hoe zou jij aan iemand, die van E. niet kent uitleggen wie vE is.’

vE denkt diep na en vindt: ” Een gezelschapsmens. Dat lijkt een redelijke beschrijving” En beschrijft vervolgens zijn eerste stappen in dit leven:

“Ik werd 21 -1 -55 geboren als eerste zoon. Mijn vader was in die tijd fietsenmaker en mijn moeder huisvrouw(zo als het hoort)  te Amsterdam (Centrum: Hardekopersstraat). Later volgde nog drie jongens en twee meisjes. Na 5 jaar hoofdstad volgde op doktersad­vies, ik zag er zo pips uit, de gang naar het hoge land: Wehe den Hoorn. Het heeft niet geholpen: Nog steeds oog ik pips; aanzienlijk gezonder weliswaar dan mijn jongste broertje…

Ik bleek te slim voor een plattelander te zijn en moest zonodig naar het gymnasium. Mijn vader werkte in Wehe bij Philips en moest na opheffing aldaar kiezen tussen meeverhui­zen naar Weert of Leeuwarden. Weert leek me veel leuker natuurlijk: dan was de geschiedenis natuurlijk heel anders gelopen… Ik heb niet veel maar wel goed contact met mijn familie. Mijn broertje is oio of aio of zoiets in Groningen. Mijn pa en ma wonen nog steeds in Leeuwarden.

Mijn andere broertjes eerst lelijk mislukt net als ik. Dat loopt nu beter. Mijn zussen zijn aan de man geraakt ooit: oudste heeft al haar zoveelste kind en is pas kort geleden weer begon­nen haar opleiding etc. te vervolgen.

Ik heb in 6 jaar het gymnasium afgemaakt. Ik ben in 1973 in Groningen gekomen. Carrière: 1/2 jaar engels studeren, 1 1/2 jaar niets en vervolgens 1 jaar andragogiek. Direct werd ik lid van Albertus (3 of 4 jaar lid geweest).” HV interrumpeert met de veronderstel­ling, dat hij vE op een Albertus-filmpje in vrij slanke toestand had gezien, door vE afgedaan als:” dat ben ik nooit geweest. Ik was toen zo’n 90 kilo (nu (veel) meer dan 100).

Ik ben begonnen in Selwerd 2.”

Wereldvreemd

“Ik ben al op zeer jonge leeftijd volkomen wereldvreemd geworden en daarvan wil je, als je met mij omgaat dan de laatste restjes nog wel meekrijgen…. Het heeft me triest gemaakt, ik leg moeilijk contact. Ik ontdekte dit toen ik 17 was.”  Uw verslaggevers luisteren met enig onbegrip toe. Hoe is dat dan ontstaan?

“Tja, dat weet ik eigenlijk niet. Het is al voor mijn derde ontstaan.” Maar wat vind je dan van zo’n interview als dit? Werelds en gezellig?? We hebben te weinig tijd, graag zouden we hierover nog een half uurtje hebben doorgepraat. Is dit niet een vE-smoes om alle onbegrip, die hem tegemoet treedt mee af te dekken? Maar, zo dringen we toch nog even aan, voel je je miskend?

vE: “Nee, nee ik voel me niet miskend, maar ik denk, dat mijn wereldvreemdheid alom miskend is.” (Let op lezer, op die miskenning komen we nog terug!). ” Die wereldvreemd­heid is iets speciaals, maar niet is wat ik positief zou willen noemen.” Maar wat is dat dan? Ben je niet politiek op de hoogte, lees je geen kranten, begrijp je niks van mensen? vE vindt zichzelf niet goed genoeg politiek op de hoogte, maar weet van een aantal actuele zaken toch behoorlijk van de hoed en de rand. Hij zegt zelfs, dat hij het vroeger goed in 2 voor 12 gedaan hebben, maar is inmiddels te lang blijven stilstaan. Leest thuis de NRC en overige bladen in de Evenaar. (zo hij daar nu nog komt). En niks van mensen begrijpen? Van vE is bekend, dat hij te pas en te onpas zijn visie geeft op de gedragingen van mensen, en vooral op hun relaties. Oordeel zelf lezers,maar stel jezelf de vraag:”Is vE wereldvreemd, of heeft hij alleen een fors gebrek aan sociale intelligentie.” Tussendoor eten…

vE twijfelt over zijn te kiezen menu. Hij neemt zalm vooraf(geen zalmforel) en denkt nog even na. Vindt de menukaart warrig, sommige combinaties bestempelt hij als barbaris­me…(hoezo wereldvreemd?), maar wil in de pas blijven met zijn disgenoten.Het wordt uiteindelijk een stoofpotje. Hij noemt zichzelf een typisch geval van veel groenten eten.

vE’s eerste bridgestappen

“Ik heb bridgen geleerd op Albertus Magnus. Niet van iemand specifiek, maar door de toenmalige cursus van de NBB van Kroes (het blauwe stencil, nog steeds aanwezig in mijn bibliotheek) te lezen. In mijn omgeving werd eerst veel geklaverjast, maar ineens ging iedereen bridgen, iets wat je bij een terugblik op iedere bridger ziet…” Hans glimlacht” Dat was van dat ouderwetse Acol: met 4ªª en 5©©, moest je nog 1ª openen anders kun je later je ªª niet meer verkopen. Belangrijkste figuur in deze omgeving en die tijd was natuurlijk Bert Vogelzang, (met Marjo en Hans Braakman als vagere figuren op de achtergrond).”

Uw verslaggevers strooien vervolgens een scala van bridgende Albertianen over vE heen, maar Hans komt eigenlijk steeds weer terug bij Bert. Bert kende Hans al langer want ze samen een KEIgroepje gedaan in 1975. Dat was wel grappig: “Bert moest door 6 mensen uit Vindicat gesleept worden omdat hij er niet uitwilde.  Hij was de eerste bridgepartner met wie ik zeer lang gespeeld heeft. In het begin speelden we iedere vrijdagavond tegen Vincent Strumpel (die later nog met Hans Braakman op APIH heeft gespeeld, MdG en HV) en Maarten Korsten, bij één van ons thuis. Het klink misschien wat onaardig, maar op een gegeven moment werden we te goed voor ze, en de situatie werd een beetje gênant: de uitslagen liepen in de vele duizenden verschil. We speelden al snel precisie, daarvoor hadden we nl. om de 5 spellen ruzie, omdat Bert de basis anders geleerd had (niet het stencil van Kroes dus). Om te zorgen, dat we iets hadden, waar we op konden terugvallen hebben we het boekje van Wei gekocht over Precisie. Precisie was toen zeer populair; net over het hoogtepunt heen.”

Hans op APIH

Verveeld door de wekelijkse hakpartijen gingen Hans en Bert dus op zoek naar een ‘echte’ bridgeclub. Na enige omzwervingen kwamen ze bij APIH terecht. vE: “We kwamen aan in een compleet leeg café. We vroegen aan wat mensen aan een tafel waar de bridgeclub was. Dat waren zij dus; ze hielden juist een opheffingsvergadering…Harry van Harry en Peter werd de ballotagecommissie, APIH was toen in onderhandeling met B.C. Groningen over een fusie (APIH had als onderhandelingsinbreng een heuse koffer met spelmateriaal, die er niet anders uitzag als heden ten dage, enige leden en een eersteklasse­plaats. Lid waren toen:  IJsbrand Louis, Anneke, Ton Habers, Winnie Poortman, Jolanda Klein, Hauke, net lid, Gonnie, Folkert.” Die fusie is toen overigens niet doorgegaan. Groningen had wat moeite met figuren als vE…

“Het was een prachtig zootje. Op tafel 1 stond IJsbrand al als noord al ingevuld met Folkert op de zuidplaats. Avond in avond uit…

Lekker chaotisch net als nu; niet van die handige briefjes, waarbij het niet veel uitmaakt hoeveel paren er komen zolang ze maar een beetje op tijd zijn. Dan zat je bv. om 5 over half acht te kaarten, wat redelijk vroeg was. Om kwart voor acht kwam er dan nog een paar binnen, helemaal geen nood: diep uit het koffertje werd er een ander loopschema verzonnen. We speelden in Maison Caisee, in het Koude Gat (een doorgang tussen de Vismarkt en de Herenstraat, MdG en HV), met maximaal 5 tafels. De Go-club speelde daar ook. Later organiseerde Louis , dat we in het PVDA-pand aan de Kleine Kromme Elleboog konden spelen. De serre was de mooiste lokatie waar we ooit gespeeld hebben, hoewel ook De Holm er ook mag wezen. Vooral als we ’s zomers op de binnenplaats konden spelen. Dat was wat.”

Uw verslaggevers en van E halen nog wat dierbare herinneringen op aan die tijd, zoals de legendarische uitspraak van Douwe Grijpstra “De moord op Mans Jansen deel II”.

APIH nu

Hans is zeer tevreden met APIH in de holm: “Laatst moesten Henk en Nannie weg omdat hun auto, fout geparkeerd, weggesleept werd, en werd er op de verplichte viertallenavond, zoals we tegenwoordig hebben (vorig jaar ging dat nog goed, dit jaar lag dat na een avond of vier in puin) toen met acht tafels flying dummy! Kortom net zoals vroeger.” APIH is een vriendenclub, waar vE na een tijd van afwezigheid weer is gaan spelen om het nieuw leven in te blazen; hij heeft een team verzonnen, heeft Jannes in de kladden gegrepen als partner, die reeds had opgezegd, met Johan en Teyo (Zeerobjes) als nevenpaar: ze hebben vorig jaar lekker gespeeld en zich gehandhaafd.

Hij beschrijft wat mensen uit de huidige APIH-generatie: “Er is een gat tussen de oudere en de jongere generatie. Janmarius zit daar tussen in. Hij is überhaupt een beetje ondoor­grondelijk. Vincent en Lico zijn veelbelovend, zij zijn uit de groep gekomen van Onko-Jan. Ik vind, dat Onko-Jan zeer miskend mens is geweest, hij heeft heel veel voor de club betekend. Onder zijn leiding hebben de competities zeer goed gelopen voor Apihaanse begrippen. OJ heeft altijd aan de buitenkant gelegen. Hij heeft ook zoveel andere dingen gehad. Ik ben naar zijn promotiefeestje geweest. Daar was men zeer verbaasd over het feit dat OJ zoveel babbels heeft tijdens het bridge. Terwijl hij voor onze begrippen toch één van de meer saaie personen is van de club.”

De vE-ratings

Dan vragen we aan vE om de vE-ratings uit te delen. De vE-rating is een rating, die uitsluitend door vE kan worden uitgedeeld. vE zelf scoort per definitie 50 op een schaal van 100. Als vE de betreffende speler een beter bridger vindt dan hijzelf, krijgt hij/zij hoger dan 50 etc. Lezer hou je vast, hier komen de vE-ratings

vE                                  50

Maarten de Groot           60

Hans Voerknecht           50      vE:“En dan mats ik je. Als ik de verhalen van Berend over jullie competitie allemaal moet geloven…”

Jannes van der Wal      50

Bert Vogelzang             60

Ingrid                             80

Tjark Ebels                    15      vE:“(wat een overgang, een belangrijke…, is Tjark meer slecht dan Ingrid goed? Ja.”

Berend Moltmaker                  50

Anton Scheltinga           65

JanMarius Oosthoek     60

Inge                               40

Bart Meerdink               55

Ad Cosijn                      45!!

Wim de Koning              30

IJsbrand                        25

Marjo                             50

Louis Wagenaar            17

Kees Vos?                     45

Mark                              40

Hauke de Vries             55 , nee moet iets meer hebben 65

Wietske van Zwol          75

Joep Lohman                 40 (Wat heb ik Mark en Kees gegeven)

Philip Wisse                            50

Henk Mullink                50

Maarten Korsten            ?

Hans Braakman            30

Ad van’t Hoenderdal      50

Geert Bosma                  40

Babette Wiedeman                  40

Sjors                              40

Kees Schaafsma           40

Folkert                           zelfde als IJsbrand, 25 dus

Vincent Strumpel           30

Onko-Jan Schelling       45

Lico                               35 (grijns)

Sjaak                             35

Margot                           30

Intermezzo:                              Hans kan moeilijk aangeven wat hij de beste bridger van Nederland vindt op dit moment. Hij kotst nu Huub van der Woude uit als de nieuwe landskampi­oen… Reden waarom uw reporters maar wat namen sugge­reren

Berry en Enri                  90      vE:“Kan ik niet vergelijken.”

Bep  Vriend                    75      Opmerkelijk zegt hij nu:” Er wordt van mij altijd ge­zegd dat ik vrouwen altijd hoger scoor dan mannen; van Bep Vriend heb ik echter geen hoge pet op.”

Hans Kreijns                 75

Ziedaar beste lezers: Jullie eigen vE-rating. Betrouwbaarder dan meesterpunten. Helaas slechts te wijzigen door prestaties in positieve of negatieve zin op evenementen, waar vE persoonlijk aanwezig is, of waar hij van hoort.

Partners van Hans

We laten vE zelf aan het woord:” Nou, allereerst Bert dus van het rijke precisie gebeuren. Ik vond hem beter dan mezelf, tenminste vroeger. Voorts waren daar natuurlijk Geert voor het paren, en ik heb ook nog met Margot gespeeld. O ja, ik heb nog een viertallen­competitie met Wim de Koning gespeeld. We zijn daar niet in de min geëindigd in de eerste klasse omdat Bert de laatste wedstrijd inviel. Van Bart heb ik veel geleerd, maar hij had soms van die rare boekjes gelezen, en wist dus vaak niet precies wat men standaard altijd overal van dacht. Hij was zo mogelijk nog wereldvreemder dan ik; het piespaaltje op EGBC. Hij wordt in het jargon voor Pierlala uitgescholden, dat zegt wel iets. Het partnership is toevallig ontstaan. Ik wilde tijdens een lustrum kibitzen, maar Bart zat zonder partner en ik kon dus met (de veel beter dan ik spelende) Bart invallen. Ik deed toen een paar lastige beslissingen goed en viel aldus bij Bart in de smaak. Dit partnership ging ter ziele, omdat Bart verhuisde.”

Hoe is het dan met Bert uitgeraakt, vragen wij.

“Met Bert raakte het uit omdat ik me in die tijd nogal vreemd kon gedragen. Hoe het precies is gegaan, weet ik niet meer, mijn geheugen laat me enigszins in de steek in deze. Ik denk, dat het voor Bert niet meer leuk was, dat gedrag.”

Je hebt ook nog met JM gespeeld? Hoe vond je dat?

“Ik vind JM wel saai, maar zeker niet aan de bridgetafel. Na JM kwam een bridgeloze periode. Dat was een bewust besluit:ik had teveel aan bridge gedaan, ik kwam toen bij uit een soort roes die zeventien jaar geduurd had… Dit zal wel heel dramatisch klinken maar zo was het wel. Alleen wat trainingswedstrijden met Berend. Ik zou met Berend gaan spelen maar de toestanden met Berend en Rika zaten dit plotsklaps in de weg. (Berend heeft toen met Babette op het laatste moment een partnership geregeld).”

En Jannes?

“Jannes was de meest opwindende partner, die ik heb gehad. Hij had echter geen respect voor me. Ik heb een jaar met Jannes gespeeld, en ik speel ook nu nog af en toe met hem. Jannes moet normaal behandeld worden, iets wat de mensen om hem heen zo langzamer­hand beginnen te ontdekken; hij heeft nog steeds af en toe gevoel dat iedereen tegen hem is (komt dat niet ook, omdat Jannes zo weinig respect heeft voor zijn medemensen?MdG en HV). Ik vind het vooral erg, als dat ook zo is.”

Je bent nogal kapot van Ingrid.

“Daarna kwam Ingrid, eerst als reserve voor Jannes. Ik werd nogal meewarig aangekeken over die beslissing, daar heb je Hans weer met een nieuwe protégé. Ik werd door de zeerobjes vierkant uitgelachen. Voor mij is Ingrid een geweldige ontdekking. Ik heb hem geweldig geknepen; ik had haar maar een paar keer zien spelen, voordat ze inviel. Tijdens haar eerste invalbeurt werden Anton c.s. geplet en haar naam was gemaakt. Ingrid heeft het afgelopen jaar ongelofelijk goed gespeeld. Ze heeft dit jaar slecht een manche cadeau gedaan, maar zelfs dat is dubieus (haar beslissing was te kiezen of maat § of ª vrouw had), een keer een slechte opening en een 1ª volgbodje terwijl iedere rechtdoorzeeër 4ª zou bieden, wat een gemiste uitnemer betekende en verder alleen wat overslagen. Wel wat kleine foutjes verder maar ze kosten nooit iets. Ik ben zwaar van haar onder de indruk nog steeds…

en tenslotte Gerrit voor de Interpolis.”

Favoriete partners

“Ik heb een weelde aan favoriete partners (zie hierboven).”

Wat is er tegen Ad Cosijn?

“Ad doet nog steeds van die rare dingen die in alle beginnersboekjes worden afgeraden en die ook bij hem steeds kostten, hoewel dat natuurlijk iedereen kan overkomen; ik speel op de clubavond ook niet goed; maar Ad gaat zijn bieden dan verdedigen, dat is zo gek. Daar snap ik niets van.”

Precisie of Acol

“Ik heb veel precisie gespeeld, maar nu niet meer. Precisioten zijn er ook niet meer op APIH.”

In het bestuur van APIH

Hans is vlak na zijn lid worden voorzitter van APIH geworden. Na twee jaar werd hij echter min of meer gedwongen om af te treden: “dat aftreden moest sowieso gebeuren omdat het de bedoeling was dat ik er ook uitging, maar ik denk dat ik meer invloed heb gehad op het bestuurlijke gebeuren in die tijd dan jullie” (Hans vormde samen met ons,MdG en HV het bestuur. In die tijd vond ook de eerste APIH-opleving, zowel qua ledental als prestaties plaats, MdG en HV). “Ik voel me hierover een beetje miskend. Het was min of meer tactiek. Mijn bestuur heeft ook de tijd meegehad.”

Uw verslaggevers wijzen op Hans’ controversiële bestuurs- en discussietechnieken. Hans’ reactie:

“Joep heeft me er een keer zeer pijnlijk op gewezen dat ik niet zozeer dwars ben als wel conserva­tief… Heb ik een idee dan ben ik er niet vanaf te brengen en mijn gang naar het oude is onmisken­baar aanwezig… ik vind het prachtig dat APIH nog steeds zo draait als 15 jaar geleden…” Over het dwars zijn van Hans wordt vervolgens uitgebreid gepraat: Als grote voorbeeld het brugwachter­incident[1]. vE:“Dat vind ik nog steeds merkwaardig, want die brug staat af en toe open, dat is gewoon waar.”

Er ligt soms een mening van iedereen, behalve Hans.

“Dat zal dan wel, Ikzelf druk dat anders uit:’Ik ben een oorspron­kelijk denker'”

Op het moment dat men zegt: ‘Dat doen we dus niet’, dan zal jij het heel moeilijk verkrop­pen.

“Ik denk dat ik in dat opzicht verbeterd ben in de loop der jaren”

Een ander voorbeeld betreft de score­hulpbrief­jes tijdens de laatste cafédrive die door Hans aangereikt werden en vervolgens met hoongelach door de pandbezetting in de prullenbak geworpen werden.

“Die dingen werden voortdurend gepropageerd en op de dag zelf heeft Joep ze vergeten, ja; ik wist dat ze in de prullenbak gegooid zouden worden en ook dat ze er vervolgens weer uitgehaald zouden worden, door o.m. Berend voor enige moeilijke scores. Ze zijn ook niet bedoeld voor iets als 4© gebeld of zo…”

Hans is een anarchist poneren uw intervie­wers.

“Ik ben geen normaal bestuurder, maar meestal kan ik het niet in mijn eentje, dat kan ook niet. Ik houd inderdaad af en toe mijn eenlingenstandpunt levend.”

Je bent moeilijk te overtuigen!

“Ik ben eigenwijs, dat klopt”.

Je schijnt nogal van ledenvergaderingen te houden?

“Ik vind ledenvergaderingen in principe vervelend, maar nodig. Liefst heb ik het zoals op de laatste ledenvergadering was, waar iedereen, incluis mijzelf, zich goed voorbereid heeft, zodat je razendsnel overal doorheen kunt wandelen.”

Bijnamen

Hans heeft de meeste bijnamen van alle APIH-anen.

“Ja ik heb er bossen.

Zijne Uitpuilendheid vind ik de mooiste.

Bolle wordt ik ook vaak genoemd zoals zoveel dikke mensen.

Mister APIH hoor je niet vaak.

Het de-effici­ntie coëffici­ntje, dat is een moeilijke kreet van Ad die je om de juiste spelling moet vragen.

Professor word ik hardnekkig door enige mensen, EGBC-klanten, genoemd, ongetwijfeld vanwege mijn eigenwijze uitstraling neem ik aan.

Van E, iedereen die Hans van heet heeft te maken met dit trauma sinds er ooit een keer een Hans van Z.[2] was.

Everzool hoor je niet veel. Everzool is trouwens iets, dat voornamelijk door Bart bedacht is.”

Why not?

Boosheid is het eerste wat vE hierbij te binnen schiet.

“Er was aan mij via het district gevraagd een bijdrage te leveren aan de opvang van de AVRO-cursisten, maar wed­strijdleider Hans V vond het in die dagen belangrijker dat de clubavond strak bezocht zou worden en dat mensen zich niet vrij mochten maken voor de AVRO-cursisten; toen stond ik er alleen voor.

Er bleven van de oorspronkelijke cursisten weini­gen over en er werden nieuwe mensen geworven door te adverte­ren in de rubriek “Huwelijk en kennismaking” van het Nieuws­blad van het Noorden, waar zeven mensen op af kwamen die duidelijk op zoek waren naar kennisma­king en niet zozeer naar bridge, maar sommigen bridgeten ook nog.”

In het hele kleine clubje WHY NOT heeft vE bij benadering tien verkeringen zien aan- en uitgaan…

Het bleek niet erg levensvatbaar; de club heeft een jaar bestaan.

“Dit alles speelde zich af in de tijd dat ik zowel wat met Rika als met Inge had en daar keek men zelfs bij WHY NOT? wat vreemd tegenaan. Zelfs omdat er wat er bij die club zoal gebeurde niet bij te houden was.(Wie met wie wat had en zo)”

Zo verscheen van de WHY NOT?-clubkrant,“Nulnummer” geheten, ooit een aflevering in ons eigen proefnummer waarin een verhaal over een ex-WHY NOT?-lid. Deze vrouw was namelijk halverwege het seizoen een keer al te hard geslagen door haar man annex pooier en gevlucht naar 50km buiten de stad(niet tijdens het bridgen).

vE:“Ze heeft maar heel even achter de ramen gezeten en is gewoon gaan bridgen op een gegeven moment.”

Uw verslagge­vers zien in de ogen van vE wellicht te weinig prosti­tuées maar hijzelf schijnt ze om de haverklap te moeten tegenkomen… (Hans woont nog steeds aan de Hoekstraat, maar hij laat dit onderwerp liever verder onbesproken). Op een gegeven moment is WHY NOT? weer opgegaan in APIH. Van die tijd resten nog Hennie en Paula als APIH-leden.

Apih-café-drive

Hans V claimt, dat het idee van de APIH-café-drive van hem is, en vE, dat het zijn idee is. Hoe zit dat?

“Het spijt me, dat ik het zeg, maar het idee van de café-drive is van mij en ik heb net zolang gepraat totdat jijzelf(Hans Voer­knecht) het idee overnam.”(Laat ik volstaan met te zeggen, dat ik niet overtuigd ben, HV).

“Voor de eerste cafédrive zei ik, dat het ooit een toernooi wordt met 400 paren, toen lag men krom van lachen. Ik had toen ook plannen met centrale en perifere computers en dat soort dingen. Sommigen lachten mij om het idee al vierkant uit. Die dachten, dat óf de café­houders het niet zouden willen óf dat bridgers niet van die mensen zijn die zomaar van kroeg naar kroeg sjokken e.d. Vanaf het buitenleden-tijdperk was het goed dat de drive in de handen van een echte kapitein kwam en Joep heeft het eerst heel moei­lijk gehad om als zodanig geaccepteerd te worden; hij is natuurlijk sowieso een moeilijk mens.

Ik wist dat ikzelf niet in staat een echt grote positieve bijdra­ge te leveren in verband met de nasleep van de gebeurtenissen met Rika en Inge (Zie verderop).”

Maar Joep en jij mogen elkaar toch niet zo?

“Het is zeer verkeerd ingeschat om te stellen dat Joep en ik elkaar levend konden villen. Het feit dat ik Joep wel eens een tik heb verkocht is eerder een teken van zeer goede verstandhouding. Een kleine knal een van vE’s weinige agressieve daden, hierin staat Joep dus op eenzame hoogte als het gaat om een goede verstandhou­ding met mij… De klap die ik Joep gaf was voldoende om hem even stil te krijgen. Er was gewoon niet tussendoor te komen. Hij werd trouwens stil, omdat hij zijn bril moest gaan opzoeken. Hij was toen volkomen doorgedraaid, zoals alleen hij en ik dat kunnen zijn, denk ik, en hij toen was niet stil te krijgen. Ik sloeg hem in een opwelling, ’t was nauwelijks een tik, toch maakt slechts het kleinste tikje al veel indruk in zo’n geval. Joep en ik zijn natuurlijk heel verschillende mensen; ik ben dat incident eigenlijk alweer vergeten, Joep is natuurlijk een vreselijk moeilijk persoon, hij lokt zulk soort gedrag gewoon uit, hij doet soms dingen die echt niet kunnen. Ik kan ik een waslijst van dat soort dingen opnoemen, maar dat zou hem nodeloos in een kwaad daglicht stellen. Hij gedraagt zich soms zo vreemd, dat ook de mensen om hem heen hem heel vreemd gaan behandelen. Dan heb ik het trouwens meer over de ‘Evenaar’-gangers dan over de APIHanen. APIH was in de tijd dat Joep prominent was een heel klein clubje waarin drie mensen de boventoon voerden: Joep, Ad en Onko-Jan. Dat zijn drie mensen die absoluut niet met elkaar overweg kunnen. Men heeft gepro­beerd ook Anton bij dingen te betrekken omdat het a.h.w. zijn beurt was. Ik zal zelf in die tijd toch ook nog wel een belangrijke factor zijn ge­weest, ik weet dat niet precies, ik kan dat niet beoordelen. APIH leefde toen nauwelijks nog, er waren toen erg weinig mensen, je speelde toen ook soms met 3 1/2 tafel. Dat was in de tijd van de grote uittocht van mensen als jullie, Maarten van Andel, Pia, Berend, Han etc. ”

De café-drive valt volgend jaar samen met de Bossche-café-drive.

“Ik denk eerder, dat dat oplevert dat we groter worden dan dat we klei­ner worden. Dit komt door de bond, denk ik. Die beschouwt deze drives als plaatselijke toernooien, ondanks het feit dat het de grootste toernooien van Nederland zijn.[3]”

“Oei, dit ijs is goddelijk.” MdG vraagt, wat vE van die verse vijg vindt. vE:” Maar dit is een passievrucht! Ik koop ze zelf ook wel eens (HV bevestigt, dat het een passievrucht is)” vE blijkt gek van vruchten te zijn, zo ook van de bij het ijs aanwezige sterre­vruchten, carambola, welke niet helemaal rijp zijn maar vE vindt ze ontzettend lekker, snotrijp met bruine randjes aan het geel dan hebben ze eenzelfde soort aroma als een passievrucht, die heel anders smaakt dan dat hij geurt, zeg maar. Cumquat en limquat-vruchten worden vervolgens besproken…

Terug naar de café-drive:

“Ik vind het een heel winstpunt dat Wietse zich weer heeft aangemeld voor cafédriveakti­viteiten.  Voorts is er een commissie van een man of zeven die hevig aan het vergaderen is.”

De toekomst van de café-drive?

“Ik denk eerlijk gezegd dat de cafédrive uiteindelijk min of meer zal doodbloe­den. Wanneer dat weet ik nog niet; het kan ook zo zijn dat er misstanden optreden bij café­drives en dat er daarom vanuit de bond wat aan gedaan gaat worden.”

Kun je iets vertellen over de meest roemruchte aller prijsuitreikingen, in de Vindicat-mensa met Frits Wolda?

“Ik heb daar al die uren op het podium gestaan. Dat zijn aan de ene kant de meest glorieuze momenten voor mij geweest aan de andere kant waren de momenten waar ik het liefste diep door de grond wilde zakken af en toe. Er waren in die tijd computerpro­blemen. Ik heb er vanaf de eerste cafédrive op gestaan dat computerza­ken getest zouden worden.

Paul Hutter zei toen op een gegeven moment:’Roy er gaat iets mis, als ik op de Z druk wordt het beeld zwart’, dat hoor ik hem nog zeggen… Er was dus iets mis. Ik stond daar dus op het podium tijdens die derde cafédrive, dan kwam er weer af en toe een raar bericht door, ergens vandaan, het was één chaos. Het was een prijsuitrei­king zoals de bridgewereld nog nooit had meege­maakt: een zaal vol met zingende, joelende, deinende massa’s. Je weet hoe die prijsuit­reikingen zoals bijv. bij het EGBC-toernooi doorgaans zijn, iemand met een luide stem die roept wat prijzen af en iedereen die geen prijs denkt te krijgen is allang weg.

Toen stond Frits Wolda daar. Volkomen lazarus. Ik heb hem van het podium afgewerkt. Daarna mocht hij van diverse mensen weer naar voren gaan. Toen zag men pas dat hij dronken was. De uitslag kwam om half tien. En ik zal het nooit vergeten. Jullie liepen daar voor mijn gevoel over de menigte heen naar het podium toe. Terwijl er voor een normaal mens niet door te komen viel wurmden jullie je naar voren.”

Behuizing van APIH

“Het begon in de laatste tijd dat we nog een symbiose hadden met de Partij van de Arbeid. We gingen daar weg , omdat het zo’n klinisch zaaltje was. ‘De Toeter’ bleek ook niet een geweldig idee te zijn. Het bleek vooral te duur voor een hoop mensen. We kregen daar als bridgers niet de aandacht die we nodig hadden.

De omzwer­vingen zijn niet best geweest. Iedere verhuizing kost weer leden. We zijn daarna naar Humanitas gegaan, in een gebouwtje vlak bij het Hereviaduct. We hebben daar een half­jaartje gezeten. Toen weer weggegaan, wat ook weer iets gekost moet hebben. Toen zaten we echt op een heel erg dieptepunt.  Toen kwam de zolder van de Holm, die blijkt goed te bevallen.”

Proefnummer

Als je dan niet mister-APIH bent, dan toch wel mister-Proefnummer?

vE:“Proefnummer is niet eens zo’n heel bijzonder blad. Het is een blad van en voor de leden. Daarnaast zijn er zo’n stuk of tien externe abonnees. Op een totaal aantal van 60 leden nogal wat, eigenlijk.” Hans noemt wat  namen: Frits Wolda, Dick Jeronimus, Possie, Carel Beren­drecht, Kees Tammens, Ad van ’t H.

“Mensen vinden ons blad vermakelijk.”

Vertel eens wat over de begintijd van Proefnummer.

“Er was eerst een nummer, dat ikzelf voor driekwart heb volgeschreven. Daarna is er door mijn eigen fout er twee jaar niets gebeurd. Toen kwamen er drie Proefnummer die eigenlijk heel eenvoudig bleken te maken. Knuppelblad, Grondslag en Slagzin zijn bladen die helemaal niet van de grond komen. De Enige Goede Bridge Courant is ook zoiets dat eens in de zoveel jaar weer eens krampachtig geprobeerd wordt en wat gewoon niet lukt. Proefnummer doet het al jaren en steeds met verschillende mensen steeds op dezelfde manier eigenlijk. Proefnummer is zeker niet slechter geworden maar we zijn zelf ouder geworden. Sommige dingen komen ons inmiddels heel bekend voor. Er staan alleen andere namen onder en het gaat over andere mensen. Het is nu wel erg eenzijdig: het zijn alleen maar verslagen. Dat is heel spijtig.”

Hans heeft het laatste nummer niet eens gelezen wat overigens vaker blijkt te gebeuren … “De makers moeten opgevoed worden, dat is een ding wat zeker is. Sjaak is het grootste Licht op dit moment, terwijl ook Lico het goed doet. Ik was jaren de onzichtbare op de ach­tergrond -dat is mijn manier van besturen-”

Hans vind dat hij, afgezien van het allereerste Proefnummer, het blad niet zozeer heeft gedragen, wat betreft het volschrijven ervan.

Hans’ favoriete Proefnummer

Wij vragen Hans nu, om een favoriet Proefnummer aller tijden te maken. Met de mooiste artikelen, die hij nog weet.

vE:“De voorkant: ik wil zo’n hele saaie waar duizend keer Proefnummer op staat, dan een Colofon van meester Sjaak. Eventueel Maarten. Of Anton als hij op dreef was. Pagina 2 een redactioneel dat tot de betere behoort als hij een voortzetting bevat van het Colofon. Het is vaak volstrekt onduide­lijk wat er nog in het redactioneel zou moeten, terwijl overi­gens het colofon nogal eens de informatie ontbeert waarvoor het bedoeld is …, vooral veel rubrieken als het Matje, de Burgerlijke Stand e.d.

Pag 3 standen e.d. (het liefst zo’n stand met allemaal mensen waarvan ik bij God niet zou weten wie het allemaal zijn, die zijn er nu ook :Simon, Mijnte).”

En verder? Welke artikelen?

“Er zijn weinig artikelen die er op zichzelf echt uitspringen. Reisverhalen wel, zoals bijvoor­beeld zoals Berends auto strandde bij Aduard in de buurt. De pest van Proefnum­mer is dat ik ze altijd zo slecht lees…Heel serieus ik heb jarenlang meegewerkt en als die klaar was was ik er doodziek van. Dan nam ik hem niet mee of smeet hem in een hoek.

Ik vind het vreemd dat men de bridgedokter leest. Ik ben die rubriek gestopt met de gedachte:’Dit kost me alleen maar een hoop werk, en ik hoor er nooit iets op.’ Dat bleek dus onjuist.

Wagenaars Bakstenen moeten uiteraard wel. Verder nog wat keurige grijze blokken van Ad Cosijn, waar je niet doorheen kunt komen gewoon. Ik denk dat ik niet meer toekom aan een biedforum, maar het zou er wel inmoeten. Ik heb nog een beetje moeite met de overschakeling van werkeloze leven naar het werkende leven. Ik ben verbijsterd dat ik me pas een keer verslapen heb. Ik houd niet veel tijd meer over. Bovendien is de Hoek­straat momenteel volkomen onleef­baar, ik ben daar maar zelden. Mijn nummer is in principe het nummer wat jullie nu voor ogen hebben.”

Het hoofdrecdacteurschap?

“Ik vind het merkwaardig, dat ze mij altijd het hoofdredacteurschap van Proefnummer in de schoenen willen schuiven, terwijl de Boss gewoon de baas is natuurlijk. Hauke is de baas, overigen zijn slechts ad interim en/of adjunct. Tussen Hauke en mij is het slecht en ook niet goed; Hauke is nog steeds een moeilijk persoon. Ik vind het moeilijk om tot hem door te dringen. Het is net zoiets als tussen mij en prinses Juliana: daar is ook niet zoveel tussen. Ik voel me door Hauke niet meer zo belaagd. Ik krijg niet meer altijd stompen en zo. Ik ken Hauke niet. Hij kent mij beter omdat ik wat exuberanter ben -mooi woord, niet?”

Wat vind je van die geweldige chaotische, Dali-achtige Proefnummer-dagen?

“Ik vond de Proefnummer-dagen vroeger leuker dan nu: op een gegeven moment telden we 14 mensen, een hond en een kat.”

Hans’ relatie met enige APIH-anen

Uw verslaggevers hebben een aantal namen van bridgers of aanverwante personen verzameld, die al dan niet dicht aan Hans verbonden zijn. Wij peilden Hans reactie:

Jan Marius.

vE:“JM zie ik op het moment heel weinig. ’t Is heel moeilijk, er valt hem op het moment heel weinig te verwijten, maar de toestanden van een jaar geleden spelen nog steeds een beetje mee. De laatste tijd vind ik het niet zo leuk meer. Ik woon er al zolang, omdat ik er tijden lang tevreden was, maar ik wil er nu inderdaad weg. Ik wil iets zelfstandigs. Ik zou niet graag naar het Deliplein gaan…”

Jannes.

vE:“Jannes is een heel lieve jongen en wel heel erg grillig, ik mag hem.”

Pia.

vE:“Pia is heel boeiend dat omschrijft haar het beste in een woord.”

Maarten van Andel.

vE:“… is niet zo heel anders als Pia eigenlijk.

Ik vrees dat Pia niet beter bridget dan Maarten (sorry Pia).”

Hauke de Vries.

“Duister persoon.”

Joop van der Goot.

“Daar vind ik niet zo makkelijk in een of twee woorden iets over te zeggen. Iemand over wie ik veel meer zou kunnen zeggen in korte bewoordingen, die samen niet een geheel zouden zijn.”

Piet Jansen.

“Mag ik wel, maar heeft zijn foutjes op het sociale vlak.”

Chris Frowein.

“Duister, niet zo heel veel anders dan Hauke.”

Maryancka van Peet.

“Warm.”

Possie.

“Moet ik om lachen.”

Maarten de Groot.

“…     ”

Hans Voerknecht.

”     …”

Door wie was je liever geïnterviewd dan door ons.

“Ik vind jullie heel geschikt als interviewers”, antwoord vE. Hij had Jannes er graag bij gehad, dat heeft te maken met Jannes’ toch zeer oorspronkelijke manier van denken, en het feit dat hij ook nogal eens is geïnterviewd.

Rika, Inge en Berend

Hier kunnen we niet aan voorbij gaan. Veel APIH-anen kennen deze zaken aan de buitenkant, bv. roddels over de Deliplein-commune, handgemenen tussen Rika en Inge bij het Denksportcentrum en het niet-doorgaan van een partnership Hans-Berend. Anderzijds willen we niet dingen vermelden, waar verder niemand buiten de meest direct betrokkenen belang bij hebben.

Een chronologische volgorde, gedestilleerd uit de beschrijving van van E:

1979: De relatie tussen Rika en Inge begint.

1984: Rika verhuist naar de Goeman Borgesiuslaan, aan het randje van de stad. De relatie verslechtert snel, ook al omdat Rika volgens van E steeds meer haar eigen leven ging leiden. Inge is dan ook al in beeld gekomen. Inge en Rika kunnen elkaar niet luchten of zien.

1985: Hans, Rika en Berend verhuizen naar het Deliplein. Aldaar ontstaat een relatie tussen Berend en Rika, en wordt die tussen Hans en Rika verbroken. Daarnaast krijgt Inge een relatie met Philip.

1988: Rika en Berend trouwen en verhuizen naar Rotterdam.

1989: Thijs, zoon van Rika en Berend, wordt geboren.

Nog wat uitspraken van vE hierover:” Ik ga nog steeds met Rika en Berend om. Ik zie ze nog vaker dan ik jullie zie, zo’n 2 a 3 keer per jaar…

… Dat het goed gaat tussen mij en Rika is voor een groot deel Rika’s verdienste, dat wil ik wel vermeld zien….

… Ik vind nog steeds dat Rika niet goed omging met haar jaloers­heid, waarbij ik opmerk dat ik ook Inge’s houding niet de juiste vond, maar ja, wie ben ik. Ik heb toen een heel hectisch jaar gehad; ik kon Inge niet laten vallen, die was er heel slecht aan toe: een klein meisje in de grote stad. Dat Inge en ik niet bij elkaar hoorden is voor beiden al heel snel duidelijk geweest….

… In de tussentijd had ik Berend aan Rika gekoppeld, dat leek mij gunstig. Ik heb Rika daarna inderdaad kwalijk genomen dat ze Berend gebruikte als middel om zich nog harder tegen mij af te zetten ipv dat ze hem gebruikte om weer iets goed te maken, zeg maar…. Ik beweer al vanaf m’n 18-de dat ik twee of meer vriendin­nen wil, dat is niet een voorbij­gaand iets….

… Naar Inge toe was het niet allen medelijden, ze heeft natuurlijk ook positieve kanten laten we daar wel even rekening mee houden;(lacht) het lijdt geen twijfel dat Inge’s negatieve kanten soms wat overbelicht raken…

…Ik heb geen bemoeienis gehad met het in beeld komen van Philip, Phil kwam pas toen Inge het al uitgemaakt had tussen ons. Philip is een mysterieus iemand, maar ik vind hem wel heel aardig. Iemand met wie ik by the way absoluut niet kan bridgen; ik kan er niet tegen dat die man twee a drie azen onderbiedt…

…Er speelden veel meer mensen mee die jullie niet kenden, die speelden alleen bij Rika een rol, mensen waar we in NVSH-verband mee omgingen, die tellen mee als referen­tiepunt….

… De eerste keer dat ik Berend zag, ±1980, toen wist ik al dat Berend ooit iets met Rika zou hebben. Kijk naar Berend en kijk naar mij, dan zie je het zo. We lijken op elkaar, het is zelfs zo erg dat mensen beweren mij ooit in Griekenland te zijn tegengekomen. Daar ben ik echt nooit geweest, dat moet wel Berend geweest zijn, we lijken kennelijk uiterlijk op elkaar en in heel veel dingen is hij net als ik, maar dan iets erger…”

Is Hans ijdel?

Eén van de eerste dingen, waar Uw verslaggevers het onmiddellijk over eens waren, was dat Hans van E. een ijdel mens is. Deze stelling legden wij hem voor:

“IJdel ben ik bij mijn weten nooit geweest. Ik vind mijn kijk op de wereld niet superieur en ben niet ijdel, jullie hebben hier een lelijke misvatting. Ik straal überhaupt wat uit, maar dat is meer het uitstralen dan dat ik echt iets uitstraal.”(??!!?!???,MdG en HV)

Er wordt gedelibereerd over vE’s uiterlijkheden; hij blijkt er niets van te begrijpen, er is in zijn ogen niets bedoelds aan zijn wijze van kleden en optreden. Het heeft in zijn optiek slechts te maken met zijn wereldvreemdheid “…Een soort wereldvreemde halsstarrigheid die ik van lang geleden heb overgehouden, het stamt van de middelbare school (in het begin van het interview nog van voor Hans’ derde levensjaar, MdG en HV). Het zal allemaal wel, ik weet het niet.”

Hij vindt ijdelheid een vreemde kreet, niet op vE van toepassing.

Wanneer heb je je gelukkig gevoeld?

“Intens gelukkig was ik op sommige momenten tijdens de derde cafédrive (prijsuitreiking Wolda, zie boven). En op de kruk in de Evenaar tijdens de afsluiting van een andere (de 7e) cafédrive, vooral achteraf.”

Word je graag gestreeld?

“In de letterlijke zin des woords zeker. In de figuurlij­ke zin voel ik me er raar bij, ik weet niet hoe ik me dan moet houden. Zo kan ik ook slecht tegen cadeautjes krijgen.”

vE’s kijk op een ideale relatie.

Tijdens de voorbereiding van dit interview heeft HV, bridgepartner van Berend, nog aan Rika gevraagd, wat beslist in dit interview moest komen. Waarop Rika onmiddellijk antwoordde:’O, dan moet je Hans over zijn ideeën over de ideale relatie vragen. daar kun je boeken vol over schrijven.’

Kortom, Hans, hoe ziet volgens jou de ideale relatie er uit?

vE:“Een ideale relatie hangt af van de persoon waarmee. Dat klinkt als een dooddoener. Ik zou nog steeds meer vriendinnen willen hebben. Het is niet een must of zo maar dat is het ook nooit geweest. Rika was voor mij ideaal. Voor zowel Rika, Inge als wat mijn eerste vriendin betreft gold, dat ze, nadat ik ze kwijt was geraakt, ze zodanig in hun voordeel verandert dat ik ze liever nu zou hebben. Zeker in geval Rika wist ik, dat het eens zou gebeuren en in wezen is het alleen maar lang uitgesteld. Ze is onderge­gaan in de relatie die ze met mij had. Haar persoonlijkheid is pas daarna veranderd.”

En Ingrid?

“Ingrid: een fantastische vrouw, je kunt rustig stellen dat ik verliefd op haar ben, Ingrid weet het dat maakt dingen niet altijd makkelijk.”

Politiek

Dan een onderwerp, waar we nog maar weinig van afweten, de politieke visie van van E. Wat heeft hij gestemd, en hoe vindt hij, dat het in Nederland en de wereld gaat?

vE:“Ik heb de laatste keer niet gestemd omdat ik het echt niet wist. Daarvoor op de CPN. Ik heb er een tijd over gedaan, voor ik min of meer bekeerd was tot echte communisti­sche idealen, met dien verstande dat ik de uitvoering helaas beroerd vind. Ik ben geen actie­voerder geweest, ik heb wel ge­kraakt, maar ik ben niet anarchistisch. Ik heb niet op de barrica­des gestaan. Ik zou mezelf hooguit een conservatief anarchist willen noemen.”

Over Gietema heeft vE zo’n ideeën:

“Hij is een grove vandaal. Iemand als Staatsen probeert voort­durend de wetten naar z’n hand te zetten. De manier waarop Groningen de afgelopen jaren vernield is, is hemelter­gend. De manier waarop de krakers uiteindelijk uit Wolters-Noordhof weggekregen zijn, dat is ook stuitend. Je zet een politiemacht in en je gaat eerst een weekje lang intimide­ren en hekken zetten en dan jaag ze eruit. Dat er dan dingen gebeuren, ook van krakerszijde, die niet kloppen, dat is vast en zeker gebeurd. Men denkt, dat dat dan vooral de buiten­land­se invloeden zijn geweest.

Ik weet dus nog niet wat ik ga stemmen bij de komende verkiezingen; de wereld is vreemd aan het veranderen op het moment en ik kan nauwelijks mijn politieke plaats bepalen. Dat ik conserva­tief anarchistisch communist zou zijn, is op zich natuurlijk zeer merk­waardig, maar dat moet ik er toch uit concluderen. Het onderwerp politiek is voor mij moeilijk; ik kan het niet bevatten en dus kan ik er weinig van zeggen.

Om een voorbeeld te noemen  de politiek is volgens sommige mensen een spel en volgens anderen wat je maar noemen wilt (wetenschap).”

Politiek in bridge

“Politiek is iets waar ik een zekere weerzin tegen heb: afgelopen voorjaar was er een ledenvergadering op EGBC. Ik was daar was zelf niet bij, ik ben geen lid. Maar daar werd tot veler verbazing besloten dat het huidige EGBC-1 inderdaad in de meesterklasse mocht opereren. Terwijl de mensen, die het konden te weten, vonden dat Paul Jansen-Wubbo de Boer c.s. sterker waren. Van die ledenvergade­ring heb ik een verslag gehoord waarin het bestuur zijn man­daat stelde alleen op dit punt.

Ik zou zelf niet van die twee teams kunnen zeggen welke het sterkste is, mijn gedachten hierover doen niet ter zake, maar omdat die ledenvergadering heel erg vroeg in het seizoen was, had er volgens mij besloten dienen te worden dat die twee teams een beslissingswed­strijd gingen spelen. Een hele lange match. Het was in geen geval nodig om een Salo­mons­oordeel te vellen, zo van het kan niet anders (het speelde in mei).

Wat er gebeurde is dat potentieel de verkeerde mensen in de meesterklas­se hebben gespeeld in mijn visie.

Er zijn politieke spelletjes gespeeld op die vergadering, zoals het bestuur dat dreigt af te treden als de vergadering niet akkoord met hun besluit. Voor EGBC is dat heel gevoelig: het bestuur krijgt heel vaak op z’n donder net als de TC en de club ligt eigenlijk nog maar net niet op z’n gat.

Dit was een zwaar dreigement; als je principieel kiest mag je natuurlijk niet zwichten voor een dergelijk dreigement. Ik heb het vermoeden dat dat wel gebeurd is.

Joep vindt een dergelijke houding van het bestuur volstrekt toelaatbaar (Uw verslaggevers ook,MdG en HV).Ik vind het gewoon schandalig, een vorm van demagogie die in mijn ogen absoluut niet mag. Ik vind het heel triest dat de vergadering zich geconformeerd heeft aan de ideeën van het bestuur. De meest laakbare houding is in mijn ogen die van de vergadering. Ik vind dergelijke spelletjes absoluut indruisen tegen mijn gevoel van rechtvaardigheid. In de politiek waar zulk soort dingen regel­matig voorkomen, Gorbatsjov doet het om de drie maanden zo’n beetje, zou ik mij niet thuis voelen. Ik heb altijd een ach­terstand omdat ik altijd uitga van mijn eigen rechtvaardig­heidsgevoel.”

Maar wat moet een bestuur dan, als de vergadering iets besluit, waar ze het absoluut niet mee eens is?

vE kiest meer voor een houding waarin een bestuur meedeelt niet over te willen gaan tot de uitvoering van de wil van een vergadering, omdat het tegen haar geweten ingaat. Eigen meningen uitvoeren zonder instemming kan echter niet:“een minister die de wetten overtreedt dient op te duvelen zodra dit bekend wordt en heel snel ook. In de politiek worden spel­letjes gespeeld die niet kunnen, die druisen recht in tegen mijn verantwoorde­lijkheidsgevoel en mijn rechtvaardigheidsge­voel. Wat hier gebeurt is, is dat waarschijnlijk het verkeerde team in de meesterklasse heeft gespeeld. Etc, etc. (vE oreert nog 5 minuten door over dit onderwerp, maar brengt geen nieuw gezichtspunten ter tafel)…

“Dit is geen incident geweest. Zo was er in het verleden een damesteam wat  koste wat koste in de hoofdklasse moest, waar het duidelijk niet in thuis hoorde want ze zijn er acuut weer uitgeduveld en dat ging ten koste van o.m. Reinder Reitsema die voor de derde keer kampioen werd en weer niet mocht promo­veren.”

Eindelijk mogen we op een ander onderwerp over stap­pen…

Gedrag aan tafel

Je kunt soms nogal uit je vel springen aan tafel? Of niet. Wat voor afspraken heb jij, of zou je willen maken over boosheid aan tafel?

vE:“Met Bart en Jannes, al zal hij dat wel vergeten zijn, heb ik de afspraak dat als er wat aan tafel gebeurt waarvan de een denkt dat het zus moet en de ander dat het zo moet, dan moet je in ieder geval op dat moment er een beslissing over nemen. Vaak gaat het om simpele dingen als van is dit doublet nega­tief of niet. Spreek dit dan ad-hoc af. Je kunt er een lootje voor trekken. Dat kun je dan op dat moment doen, gooi een muntje op, wie gelijk heeft tot het moment, dat dit in alle rust besproken kan worden. Daarna moet het zeker een keer besproken gaan worden, maar dat moet niet aan tafel en ook niet vlak na de wedstrijd vermoedelijk. Dan ben je nl. nog beïnvloed zijn door het spel zelf. Dit is mijn eigen manier van doen in zich voordoende situaties. Je kunt aan tafel m.i. nog wel vragen wat partner precies bedoelde met een zojuist gedaan bod, want dat kan ook wel eens gewoon verhelderend zijn. Toch zijn er bepaalde spelers, waarbij ik vreselijk kan uitbarsten.”

Pispaal of boksbal

Uw interviewers schatten (verleden tijd meervoud) bij de voorbereiding in, dat vE zich wel een pispaal zou voelen, en we wilden hem naar zijn diepere emoties hieromtrent vragen. Kortom, vE, voel je je een pispaal?

“Ik ben niet zozeer een pispaal binnen APIH, maar veeleer een boksbal zoals Joep het uitdrukt. Een pispaal is een casueel ding, dat zou ook een boompje of een struikje kunnen zijn. Het is iets min of meer verachtelijks. Een boksbal daarentegen heeft een nuttige functie. Je kunt ongeveer stellen dat een pispaal wordt misbruikt en een boksbal gebruikt.”

Hoe was het voor je om een boksbal te zijn?

“Er zijn tijden geweest dat ik niet best tegen het boksbal zijn kon.”

Het is moeilijk om aan te geven van wie hij dit slecht kon hebben, noch wanneer hij er slecht tegenkon.

“Ik behoor tot de folklore van het matje in proefnummer. Het wordt me niet echt meer nagedragen, dat boksbal zijn. Er is nu immers een nieuwe groep mensen en de cultus van vroeger is overgewaaid, slechts wrange gevoelens ten opzichte van vroegere boksbal-periodes. Dat kwam dan als gevolg van mijn overge­voeligheid in die periodes.

In het algemeen is het boksbal zijn wel nuttig geweest voor mij.”

De positieve kanten van van E.

“Er is vast ook wel wat positiefs over mij te zeggen. Er kan van mij veel gezegd worden, maar niet dat ik gesloten ben denk ik. Hoewel sommige van mijn diepe dingen toch niet zo heel best naar boven kunnen komen, dat zijn de dingen waar ikzelf ook niet mee om kan gaan. Bepaalde emoties al die dingen die te maken hebben met mij en mijn relaties tot de omgeving. Dat is vaag, maar het is precies zoals ik zeg. Het is het thema van mijn leven. Ik heb er heel veel moeite mee.”

Sociale intelligentie

Waarom probeer je altijd 100% of 0% van je ideeën gerealiseerd te krijgen. Waarom gebruik je je sociale intelligentie niet om via een compromis in ieder geval een deel van je ideeën gerealiseerd te krijgen?

vE:“Ik zal niet snel mijn eigen ideeën verloochenen om in contact te komen met andere mensen. Maar in principe kies ik daar niet voor. Wel is het zo dat ik op die manier vaak mogelijkheden mis, omdat het te lang duurt voordat ik mijn eigen fouten zie, als ik met andere mensen in contact kom. Ik weet dat dit het andere mensen moeilijk maakt om met mij in contact te komen, ik kan er ook niet heel veel aan doen.

Het zal best zo zijn dat ik soms op een eilandje zit, iets wat mezelf dwars zit al een jaar of 32.”

De boot is vaak genoeg langs geweest maar vE wacht nog steeds op de zeemeermin…

Respect voor anderen

Volgens ons heb je ook niet veel respect voor de mening van anderen.

vE:“Ik ben mbt tot respect voor de mening van anderen in de loop der jaren wel iets veranderd, denk ik, maar ik kan dat per definitie zelf niet bekijken. Ik laat dat graag aan jullie over…”

Ben jij wat dat betreft te vergelijken met Joep?

“Joep zit nog veel erger op zo’n eilandje dan ik. Hij is wat dat betreft een Hans van Everdink in het kwadraat. Hij heeft het daar, dat weet ik zeker, ook gigantisch moeilijk mee.”

De van E.-ratings 2e ronde

We vragen van E. om ten tweede male de van E.-ratings uit de delen. Hieronder kunt U dus zien, hoe betrouwbaar ze waren. Als er niets achter staat, is de vE.-rating gelijk gebleven.

Voer            45     Was 50.

Mullink       45     Was 50.

Korsten       30

Jannes       50

Braakman 30

Vogelzang   45, nee 60. (Het laatste klopt.)

van ’t H       50      (Hoe moet je ze beoordelen, hoe ze toen waren, hoe ze nu zijn?)

Geert           40

Babette       40

Enri            80     Was 90.

Tjark           15

Berend        45     Was 50.

Genoeg, vind van E.

Proefkonijn

vE heeft diverse malen gefungeerd als proefkonijn voor de farmaceu­tische industrie. Hij heeft zich recentelijk zeer kwaad gemaakt over een artikel over een van de middeltjes waar hij zich aan onderworpen heeft en waar in het geheel niets vermeld werd over de negatieve kanten van het desbetreffende spul. Het gaat om een anti-aggressivum, dat gebruikt gaat worden tegen mensen, die iets ziekelijks aggressiefs hebben.

“Er wordt niets gezegd over de wel 20 bijwerkingen. De meeste zijn alleen maar ko­misch, maar ­sommige zijn wat minder leuk. Er wordt ook niets gezegd over onthoudingsver­schijn­se­len, die echt heel erg zijn en die je al snel hebt.”

Hij heeft een stukje terug geschreven, wat, naar hij hoopt, ook in de krant is verschenen.

vE en arbeid

vE “werkt” op dit moment dus. Hij was, zo vertelde hij

“… bijna baas van het bedrijf waar ik nu werk. Ik had dan wel een tonnetje schuld overge­no­men. Daar had ik dus niet zo’n behoefte aan. De feitelijke eigenaar is een tijdje geleden overleden. Daarna werd aan mij gevraagd de plaats van de overledene in te nemen. Het zaakje dus op mijn naam te krijgen. Dat was niet aan mijn chef voorbehouden. Die was al een paar keer failliet gegaan.”

 vE heeft toen om informatie in te winnen de Kamer van Koophandel om tot de conclu­sie te komen dat hij te maken had met slimme jongens die soms wat al te luchthartig met de zaakjes en de waarheid omspringen.

“Jullie kunnen getuigen, dat ik in al die tijd, dat ik werkeloos was, heb beweerd, dat ik liever zou werken, maar dat het me in principe niet echt veel uitmaakte. Ik zou me met DTP gaan bezighouden maar op dit moment is het volstrekt onduidelijk wat de toekomst gaat brengen.”

Wil je kinderen?

“Nee. Dat is het belangrijkste wezenlijke conflictpunt tussen Rika en mij geweest” Kinderen zijn een beperking in mijn vrijheid, hoewel ik toegeef dat als ik er eerder mee begonnen was er nu alweer klaar mee was geweest.”

Wordt je nog eens rijk?

“Misschien word ik nog eens rijk dat zou zo maar kunnen.”

Ben je gelukkig?

“Ik ben niet gelukkig, beslist niet. Aan een voorwaarde, een relatie is al niet voldaan.”

En hiermee sluiten wij, iets na elf uur, een lang gesprek met vE af. Mocht er niets gevraagd zijn, of niet uitputtend genoeg behandeld zijn, in jouw ogen, dan hopen we, dat dit interview een aanleiding mag zijn, op van E af te stappen, om daar een boom over op te zetten. Inmiddels zijn we een maandje verder, en is de Golfoorlog uitgebroken. graag zouden we daarover ook van E’s mening gevraagd hebben.

Laten we in elk geval onze conclusie over van E. hier aan het zwart op wit toevertrouwen:

Een oorspronkelijk, mild mens. Is bereid om zich voor alles en iedereen in te zetten. Kan ontzettend hard werken. Maar Hans is geen knokker, geen doordouwer. Geeft snel op. Is ontzettend eigenwijs, en soms recalcitrant. Heeft zeer veel gevoel voor humor. En heeft soms ineens eigenaardig ‘wijze’ ideeën. Maar, wat ons het meeste treft: Hij is en hij blijft een slachtoffer, vindt hij zelf.